Zoologia - Nature Education Centre - Jagiellonian University

Skrzydlaty latarnik.

Pluskwiaki nie kojarzą się z niczym przyjemnym. Najczęściej kojarzą się nam z niewielkimi, nocnymi żyjątkami, żywiącymi się krwią ludzi i zwierząt, za dnia kryjącymi się w zagięciach materacy, szczelinach mebli i podłóg.

Rząd pluskwiaków jest jednak bardzo zróżnicowany. Owady te mogą osiągać rozmiary od 0,5 mm do 10 cm długości! Posiadają kłująco-ssący aparat gębowy służący do pobierania płynnego pokarmu.

Według współczesnej taksonomii pluskwiaki klasyfikowane są w ponad 250 rodzinach. Jedną z nich jest rodzina Fulgoridae – duża grupa pluskwiaków równoskrzydłych, szczególnie zróżnicowana i liczna w tropikach, obejmująca ponad 125 rodzajów na całym świecie. Owady te charakteryzują się dużymi rozmiarami i barwnymi skrzydłami, niekiedy przypominającymi skrzydła motyli. Głowa, w zależności od gatunku, może być krótka, szeroka i napompowana, przypominająca pysk, bądź długa, wąska z wydłużonym i zakrzywionym ku górze wyrostkiem, niekiedy większym od tułowia.

Jednym z przedstawicieli tej rodziny jest latarnik surynamski (Fulgora lanternaria). Owad ten może osiągać długość od 8,5 do 9 cm i rozpiętość skrzydeł od 10 do 15 cm. Latarnik posiada pustą wypukłość na głowie w kształcie orzeszka ziemnego, przez co głowa owada przypomina głowę jaszczurki lub węża, co skutecznie odstrasza potencjalnych drapieżników. A jeśli już zostanie zaatakowany, latarnik broni się wystawiając tylne skrzydła z dużymi plamami przypominającymi oczy oraz dodatkowo wydziela substancję o intensywnym zapachu. Pusty wyrostek na głowie przydaje się również w okresie godowym. Uderzając głową w korę drzewa latarniki wywołują wabiące partnera wibracje.

Pierwotnie uważano, że latarnik surynamski posiada zdolność do bioluminescencji. Sądzono, że wyrostek na głowie ma możliwość emitowania słabego, żółtego światła, stąd też jego polska jak i łacińska nazwa gatunkowa.

Photogallery