Aktualności

Obiekt miesiąca kwiecień 2024 - Szpak balijski

Ten niewielki ptak jest jednym z najrzadziej występujących zwierząt w naturze. Jego dzika populacja obecnie liczy mniej niż 50 osobników.

Szpak balijski (Leucopsar rothschildi) został odkryty i opisany dopiero w 1912 roku. Występuje endemicznie w północno-zachodniej części wyspy Bali w Parku Narodowym Bali Barat. Licząca kilkanaście par niewielka populacja została też introdukowana na wyspie Nusa Penida. Długość ich ciała dochodzi do 25 cm, a masa to jedynie 70-115 g. Jego upierzenie jest białe za wyjątkiem czarnych końcówek sterówek i lotek oraz jasnoniebieskiej otoczki wokół oczu. Jest gatunkiem wszystkożernym, żywi się owocami, nektarem oraz owadami. Zamieszkuje otwarte lasy z trawiastym podszytem, unika zamkniętych, lesistych terenów.

Gatunek został wpisany do załącznika I Konwencji Waszyngtońskiej (CITES), jest również chroniony prawem indonezyjskim od 1970 roku. Od czasu jego opisania liczebność populacji drastycznie maleje. Główną przyczyną zaniku tego gatunku było niszczenie jego siedlisk pod uprawę palmy kokosowej, drzewa kapokowego oraz kłusownictwo. Jego atrakcyjny wygląd oraz niezwykłe umiejętności naśladowania śpiewu sprawiły, że stał się on celem kłusowników. Doprowadziło to populację szpaka balijskiego nad skraj wyginięcia – w 1990 roku w stanie dzikim żyło 15 ptaków, a w roku 2001 jedynie 6! Podjęte działania ochronne spowodowały, że liczebność tych ptaków bardzo powoli rośnie. Niestety, to wciąż za mało abyśmy mogli mówić, że gatunek ten został ocalony przed wyginięciem.

Szpaki balijskie są hodowane w wielu ogrodach zoologicznych gdzie ich liczebność wynosi ok. 1000 sztuk. Okaz, który możecie podziwiać na naszej wystawie pochodzi z Ogrodu Zoologicznego w Warszawie, gdzie ptak padł w 2013 roku.

Zobacz galerię zdjęć