Ten angielski termin, choć często stosowany w entomologii, nie ma, co dziwne, polskiego tłumaczenia. Odnosi się on zwykle do gromadzenia się owadów, najczęściej motyli, na wilgotnych powierzchniach w poszukiwaniu związków odżywczych, czyli nutrientów.

Motyle pobierają te związki w postaci płynnej ssawką z gnijących roślin, odchodów, wody lub gleby. Nutrientami są sole organiczne i aminokwasy niezbędne owadom do prawidłowego funkcjonowania. Mogą one być wykorzystywane w zalotach i istnieją dane świadczące o tym, że przyczyniają się one do większego sukcesu rozrodczego samców. To właśnie samce w zdecydowanej większości pobierają sole organiczne z wilgotnej gleby, samice zaś widywane są sporadycznie.
Mud-puddling może przybierać niekiedy postać masową i jest to wówczas spektakularne zjawisko. W Polsce występuje rzadko, co wynika ze zubożenia środowisk naturalnych w naszym kraju i mniejszych liczebności populacji gatunków motyli. Jednak na niektórych obszarach południowej Europy oraz w krajach tropikalnych można, przy pewnej dozie szczęścia i w sprzyjających warunkach pogodowych, przeważnie w okresach suszy i wysokich temperatur, zaobserwować masowy mud-puddling. Najczęściej tego typu zachowanie wykazują motyle z rodzin paziowatych (Papilionidae), bielinkowatych (Pieridae) i modraszkowatych (Lycaenidae), ale także niektóre rusałkowate (Nymphalidaae).
[tekst gościnny: T. Pyrcz]

Na filmie wykonanym w górach Stara Planina w Serbii widoczne są głównie modraszki z rodzaju Plebejus oraz rusałki - oczennice z rodzaju Erebia.