Web Content Display
Exhibitions
Web Content Display
Web Content Display
Web Content Display
Web Content Display
Magnolia – prababka roślin kwiatowych.
Jednym z bardziej spektakularnych drzew kwitnących na wiosnę jest magnolia. To roślina nie tylko piękna, ale też, z punku widzenia przyrodnika, wyjątkowa, dlatego zasłużyła sobie na osobny post.
Magnolię w naturze spotkać można w Azji Wschodniej oraz w obu Amerykach. W Polsce występują głównie powstałe w wyniku krzyżowania odmiany ozdobne, najczęściej o klasycznych, biało-różowych kwiatach, rzadziej fioletowe, albo żółte. Kwiaty magnolii urzekają wyglądem i zapachem – dlaczego więc nie są oblegane przez pszczoły i motyle? Po pierwsze, w kwiatach magnolii nie ma nektaru, produkują jedynie lepką, nektaropodobną wydzielinę. Po drugie, magnolie to rośliny bardzo stare ewolucyjnie, pojawiły się na Ziemi jako jedne z pierwszych roślin kwiatowych, około 95 mln lat temu!
Były to czasy na długo przed pojawieniem się człowieka gdy po Ziemi biegały dinozaury a potężne lasy złożone z magnoliowców, ambrowców i miłorzębowców porastały obszary wokół dzisiejszej Arktyki. Pszczół jeszcze wtedy nie było na Ziemi, a motyle dopiero się pojawiały, dlatego kwiaty magnolii przystosowały się do zapylania przez chrząszcze. Choć magnolie obecne są powszechnie w zapisie kopalnym, w Europie nie ma współczesnych gatunków rodzimych, a większość sadzonych pochodzi z Azji. Magnoliowate wymarły w trakcie plejstoceńskich zlodowaceń, kiedy nie mogły, przez Morze Śródziemne, wycofać się na południe, w przeciwieństwie do krewniaków z Azji czy Ameryk.
Poza budzącym zachwyt wyglądem i ciekawą historią, kwiaty magnolii mają też wartość użytkową. Stosuje się je w kosmetyce oraz lecznictwie – suszone pączki niektórych odmian magnolii używane bywają do leczenia problemów z zatokami.