Aktualności
Web Content Display
Web Content Display
Kto tu rządzi? – część II
Spośród ponad 5000 znanych gatunków ssaków, tylko kilkadziesiąt to zwierzęta stadne. W zdecydowanej większości przypadków stadom przewodzą samce. Jednak u słoni, lemurów, orek, hien i bonobo przewodniczkami stada są zawsze samice.
W tym miejscu wyjaśnić należy co rozumiemy przez „przewodnictwo”. Przewodzenie stadu to nie to samo co dominacja. Stada lwów faktycznie zdominowane są przez największego i najsilniejszego samca. To osobnik, który musi stale umacniać swoją pozycję, toczyć walki i je wygrywać. Pozostali członkowie stada muszą mu się podporządkować. Muszą – to kluczowe słowo.
Za przewodnikiem stado podąża dobrowolnie, ponieważ jest to dla wszystkich korzystne. Przewodnik nie koniecznie musi być najsilniejszy, bo czyż trzeba siły, żeby poprowadzić stado na najlepsze żerowisko? Albo ocalić przed śmiercią eskortując do ostatniego dostępnego wodopoju? Nie, wystarczy dobra pamięć i lata doświadczeń. Najstarsze samice bardzo dobrze sprawdzają się w tej roli, powiedzieć więc można, że słoniom i orkom przewodzą ich „babcie”.
W przypadku lwów sprawa nieco się komplikuje: na co dzień ZDOMINOWANE przez najsilniejszego samca, w czasie polowania i zagrożenia najchętniej PODĄŻAJĄ one za najsprawniejszą samicą. Ona daje impuls do ataku, czy walki, a pozostałe osobniki (obydwu płci) spontanicznie się przyłączają. Być może właśnie tę samicę powinniśmy nazywać przewodniczką?
U lemurów katta sprawa jest znacznie prostsza. Samica, która przewodzi stadu, jednocześnie dominuje nad pozostałymi osobnikami. Dodatkowo, pozycja władzy jest u lemurów dziedziczna. Córki, a nawet wnuczki samicy-liderki mają w stadzie wyższą pozycję od najstarszego nawet samca. Zdarza się, że sędziwy, schorowany dziadek musi ustąpić miejsca, czy oddać smaczny kąsek wnuczce, jeżeli pochodzi ona z „królewskiej rodziny”.
Photogallery
Recommended
