Widok zawartości stron
Edukacja
Widok zawartości stron
Widok zawartości stron
Widok zawartości stron
Widok zawartości stron
Kto tu rządzi? – część I
Kto przewodzi stadu wilków? Na to pytanie wiele osób nadal odpowiada: samiec alfa. To bardzo powszechny mit, a samo pojęcie „osobnika alfa” zapożyczono z biologii do nauk społecznych, psychologii, coachingu i języka korporacyjnego.
Co ciekawe wiadomo dokładnie jak, gdzie i kiedy ten alfa-mit powstał. Jego autorem był Rudolf Schenkel – zoolog, badający zachowania wilków w latach 30. XX wieku. Niestety nie w naturze, a... w zoo, w Bazylei. Obserwując zupełnie nienaturalne „stada” wilków w zupełnie nienaturalnych warunkach opisał ich zupełnie nienaturalne zachowania, w tym zwyczaj walki samców o przywództwo w grupie. Niestety, jego publikacja zdobyła popularność i fałszywy obraz utrwalił się w nauce i powszechnych przekonaniach.
Samo określenie „samiec alfa” rozpowszechnił w latach 70. Lucyan David Mech. Niestety, było to zanim sam odkrył, że wataha rządzi się zupełnie innymi prawami. Liczne obserwacje prowadzone przez Mecha potwierdziły, że nie ma samca alfa, ani samicy alfa. Są rodzice. Wataha to rodzina, rodzice z dziećmi- ni mniej, ni więcej, po prostu. I tak też należy ich nazywać. Czy o własnych rodzicach myślimy „para alfa”?
Wilki łączą się w pary na całe życie i wraz z potomstwem tworzą grupę rodzinną, której wspólnie przewodzą. Młode z czasem odłączają się od pierwotnej rodziny i zakładają własne, nigdy nie konkurują z rodzicami o przewodnictwo w stadzie. Watahy liczą zwykle kilka osobników, rzadko powyżej dziesięciu. Sensację wzbudziła w 2015 roku rekordowo liczna wataha, licząca 24 osobniki.