Skip to main content

Web Content Display Web Content Display

Exhibitions

Web Content Display Web Content Display

Kategorie artykułów

Web Content Display Web Content Display

Web Content Display Web Content Display

Najszybsze zwierzęta świata

Najszybsze zwierzęta świata

Nie będziecie zaskoczeni, gdy napiszmy, że najszybszym zwierzęciem lądowym jest gepard, który potrafi przyspieszyć od 0-80km/h na pierwszych metrach, aby po kilku kolejnych osiągnąć zawrotne 110km/h (25m/s!). Dzieli nas zatem zaledwie kilka cennych chwil między zauważeniem geparda, a byciem jego ofiarą.

W środowisku wodnym najszybszymi stworzeniami są marliny, które wykorzystują swoją zwinność do polowania na ławice ryb, w które wpływają wystrzelone niczym torpeda z prędkością ponad 100km/h wbijając swoje, przypominające szablę, szczęki. Ich prędkość jest tym bardziej imponująca, że woda jest 1000 razy gęstsza od powietrza.

Wśród zwierząt latających, które są średnio 5 razy szybsze niż zwierzęta lądowe, posiadaczem tytułu najszybszego jest sokół wędrowny, którego prędkość maksymalna wynosi 300km/h! (zmierzona w chwili nurkowania w dół po ofiarę). W locie poziomym mistrzem jest natomiast jerzyk, który rozpędza się do 170km/h. Aczkolwiek zwykły krakowski gołąb (pod warunkiem, że nie ma żołądka wypchanego okruchami obwarzanków), też jest niczego sobie, bo potrafi rozpędzić się do 140km/h.

Aby osiągnąć takie prędkości maksymalne, organizm zwierzęcia musi być wyposażony w liczne „szybkokurczliwe” włókna mięśniowe. Każda nagła reakcja aktywuje włókna szybkokurczliwe, które nie wymagają tlenu, szybko spalając ATP (paliwo organizmu), w celu wytworzenia krótkich przypływów siły. Dlatego gepardy po takiej „przebieżce” muszą ochłonąć kilkanaście minut.

Zależność jest prosta: im większe zwierzę, tym większy potencjał przyspieszenia i wyższych prędkości maksymalnych, ale tylko do punktu, po którym prędkość maksymalna spada. Dlaczego zatem nie widzimy zwierząt wielkości słonia biegnących tak szybko jak gepardy? Powodem są niedobory paliwa – ATP, które zasila włókna mięśni szybkokurczliwych. Przyspieszające zwierzę o masie mięśniowej słonia będzie miało niedobory ATP na długo przed osiągnięciem pełnego przyspieszenia, przez co nigdy nie osiągnie potencjalnej prędkości maksymalnej.

Małe zwierzęta są ograniczone przez niewystarczającą ilość mięśni (i niewielką długość kroku), duże zwierzęta mają za mało paliwa. Rozmiar ciała, przy którym oba problemy są zminimalizowane, to punkt, w którym znajdujemy naszych sprinterów, takich jak gepard, widłoróg czy chart.

Photogallery
Recommended
Grzybowe zombie

Grzybowe zombie

ilustracja tytułowa

Połknij, wypluj, powtórz! - czyli jak powstaje miód

ilustracja tytułowa

Dzień kota

ilustracja tytułowa

Renifery