Skip to main content

Web Content Display Web Content Display

Exhibitions

Web Content Display Web Content Display

Kategorie artykułów

Web Content Display Web Content Display

Web Content Display Web Content Display

Scortum humanum.

Scortum humanum.

Megalosaurus bucklandii był jednym z trzech pierwszych opisanych w 1841 roku przez R. Owena dinozaurów, jednak jego pierwsze skamieniałe kości opisano ponad 150 lat wcześniej.

W 1676 roku w wapieniach z kamieniołomu Cornwell w Oxfordshire odkryto fragment dużej kości – nasadę kości udowej. Znalezisko przekazane zostało profesorowi Robertowi Plotowi, chemikowi i kustoszowi Ashmolean Museum of Art and Archaeology w Oxfordzie – pierwszego na świecie muzeum uniwersyteckiego. Kość była większa niż u jakiegokolwiek znanego współczesnego zwierzęcia żyjącego na Wyspach Brytyjskich. Plot początkowo doszedł do wniosku, że należała do słonia bojowego sprowadzonego do Anglii przez Rzymian, jednak ostatecznie przyjął, że to fragment kości udowej olbrzyma, jakich opisy znaleźć można w Biblii. Wiecie, XVII wiek…

Plot opisał i zilustrował kość w 1677 roku w książce „Natural History of Oxfordshire”. Rycina przedstawiająca kość stała się pierwszą opublikowaną ilustracją szczątków dinozaura.

W 1763 roku, lekarz i przyrodnik Richard Brookes „zacytował” ilustrację Plota w swoim sześciotomowym dziele „A New and Accurate System of Natural History”. Przy ilustracji fragmentu kości znalazła się przepięknie wykaligrafowany nazwa – Scortum humanum pochodząca prawdopodobnie od specyficznego kształtu, przywodzącego na myśl mosznę.

Pamiętajmy jednak, że zarówno Plot i Brookes opisując znalezisko nie mieli pojęcia o istnieniu dinozaurów, a nazwa „dinozaur” pojawiła się dzięki Sir Richardowi Owenowi dopiero w 1841 roku.

Choć kość w międzyczasie zdążyła zaginąć, jednak rycina Plota jest na tyle szczegółowa, że udało się na jej podstawie określić, że z dużym prawdopodoieństwem należała do megalozaura.

Ponieważ nazwa nadana przez Brookesa pojawiła się jako pierwsza oraz jako dwuczłonowa, składająca się z nazwy rodzajowej i gatunkowej, spełniała wymagania nazewnictwa Linneusza, w środowiskach paleontologów toczyły się spory, czy nie powinna ona zostać oficjalną nazwą zwierzęcia. Na szczęście/niestety dla megalozaura zwyciężyli zwolennicy nazwy Megalosaurus bucklandii – nazwy, która została po raz pierwszy użyta do opisu naukowego dinozaura.

Photogallery
Recommended
Jak zmieniał się megalozaur.

Jak zmieniał się megalozaur.