W tym miesiącu przedstawiamy neandertalczyka. Dokładna replika jego czaszki znajduje się na naszej wystawie.

Na naszej wystawie, w części antropologicznej, podziwiać można replikę czaszki neandertalczyka. Oryginalną czaszkę, wraz z prawie kompletnym szkieletem, odnaleziono w 1908 roku w jaskini La Chapelle-aux-Saints we Francji. Szczątki, należące do dorosłego mężczyzny, datowane są na 60 tysięcy lat. Co interesujące, ciało złożone było w wapiennej skale w pozycji embrionalnej i przysypane ochrą - czerwonym barwnikiem. Dodatkowo wokół kości odnaleziono narzędzia, kwiaty oraz kości zwierząt. Wszystko to, jak i sposób ułożenia ciała, wskazuje na intencjonalność pochówku i oznaczać może że neandertalczycy praktykowali rytuały magiczne i, być może, wierzyli w życie pozagrobowe. Wygląda również na to, że opiekowali się chorymi, gdyż w zębach odnalezionej czaszki widoczne są zagojone ubytki, możliwe więc, że mogły one być w jakiś sposób leczone‍. Jeszcze do niedawna neandertalczycy uznawani byli za gatunek prymitywny. Sugerowała to m.in. krępa i masywna budowa ciała, wyraźne wały nadoczodołowe, szerokie kości twarzoczaszki i brak guzowatości bródkowej na żuchwie. Kolejne odkrycia i badania ujawniły jednak, że niewiele odstawali od Homo sapiens. Wykazywali się sprytem, dużą sprawnością i wieloma zdolnościami, które nasz gatunek mógł przejąć od nich. Prawdopodobnie to oni wymyślili w jaki sposób wyplatać sznurki z roślinnych włókien, potrafili również produkować narzędzia do obróbki skóry, tworzyli naszyjniki z kości i muszli, a co najważniejsze wszystko wskazuje na to, że posługiwali się mową. (Małgorzata Kołodziej).