Bioluminescencja to naturalna zdolność organizmów żywych do produkcji i emisji światła widzialnego. Światło to powstaje w wyniku reakcji chemicznych zachodzących w komórkach organizmów bioluminescencyjnych, podczas których energia chemiczna zamieniana jest w energię świetlną.

W większości przypadków za emisję światła odpowiedzialne są reakcje z udziałem pigmentu lucyferyny, enzymu lucyferazy i tlenu. Niektóre organizmy mają wyspecjalizowane gruczoły lub narządy zwane fotoforami, które wytwarzają światło . Fotofory zawierają substancje chemiczne generujące światło, a czasem bakterie, które to światło emitują. Szereg organizmów jest zdolnych do bioluminescencji, w tym niektóre rodzaje grzybów, zwierzęta morskie, niektóre owady i bakterie.

Najbardziej znanymi owadami posiadającymi zdolność do luminescencji są świetlikowate, do których w Polsce zaliczamy 3 gatunki: świecuchy, iskrzyki i najpopularniejsze – świetliki świętojańskie. U świetlików zdolność do emisji światła posiadają obie płcie, jednak to samice, które nie potrafią latać, świecą intensywniej niż ich latający partnerzy! Narządy emitujące żółtozielone światło znajdują się na trzech ostatnich segmentach odwłoka, po jego brzusznej stronie. Samica w celu zwabienia samca unosi odwłok emitując światło. Chrząszcz ten może regulować intensywność światła, kontrolując dopływ tlenu do błon zawierających lucyferynę. Intensywność blasku jest dla samców wskaźnikiem płodności samic. Samce częściej polecą do jaśniejszej samicy, ponieważ jest ona większa i ma więcej jaj. Z tego powodu samice konkurują ze sobą o krycie. Światło emitowane jest w sposób ciągły, chociaż poruszanie odwłokiem na boki w czasie zalotów może sprawiać wrażenie rozjaśniania i ściemniania. Emitowanie światła jest również mechanizmem ochronny, przypominającym drapieżnikom o gorzkim smaku owada.

Świecące owady możecie podziwiać w maju, czerwcu oraz lipcu zarówno w trawach, niskich krzewach rosnących zwykle przy otwartych przestrzeniach, przy drogach, polanach oraz na skrajach zadrzewień, dlatego warto uważnie wypatrywać owadów po zmroku.